Vrijdag in week 20 door het jaar
Lezing uit het boek Ruth 1,1.3-6.14b-16.22.
In de tijd dat de rechters het volk leidden, brak er een hongersnood uit in het land.
Een man Elimelech trok daarom met zijn vrouw, Noömi, en zijn twee zonen, Machlon en Kiljon,
weg uit Betlehem in Juda, om een tijdlang in de vlakte van Moab te gaan wonen.
Na enige tijd stierf Elimelech, de man van Noömi, en zij bleef achter met haar twee zonen.
Machlon en Kiljon trouwden allebei met een Moabitische vrouw. De naam van de ene vrouw was
Orpa, en die van de andere was Ruth. Nadat ze daar ongeveer tien jaar gewoond hadden,
stierven Machlon en Kiljon, en Noömi, bleef alleen achter,
zonder haar twee zonen en zonder haar man.
Toen Noömi in Moab hoorde, dat de Heer zich het lot van zijn volk had aangetrokken
en het weer te eten had, maakte ze zich samen met haar twee schoondochters gereed
om Moab te verlaten en terug te keren
Orpa kuste haar schoonmoeder vaarwel, maar Ruth week niet van haar zijde.
‘Kijk, je schoonzuster gaat terug naar haar volk en haar god,’ zei Noömi, ‘ga haar toch achterna!
Maar Ruth antwoordde: ‘Vraag me toch niet langer u te verlaten en terug te gaan, weg van u.
Waar u gaat, zal ik gaan, waar u slaapt, zal ik slapen; uw volk is mijn volk en uw God is mijn God.
Zo kwamen ze samen terug uit Moab, Noömi en haar schoondochter Ruth, de Moabitische.
Ze kwamen in Betlehem aan bij het begin van de gersteoogst.
Psalmen 146(145),5-6.7.8-9a.9bc-10.
Gelukkig wie hulp zoekt bij Jakobs God,
zijn hoop stelt op God de Heer;
op Hem die hemel en aarde gemaakt heeft,
de zee met al wat daar leeft.
Hij die trouw is tot in eeuwigheid,
recht doet Hij aan de verdrukten.
Brood geeft Hij aan de hongerigen,
De gevangenen bevrijdt Hij.
De ogen van de blinden opent de Heer,
gebrokenen richt Hij weer op.
De Heer bemint de rechtvaardigen,
de Heer behoedt de ontheemden.
De Heer geeft wees en weduwe steun,
maar zondaars laat Hij verdwalen.
De Heer is koning in eeuwigheid,
uw God, Sion, heerst over alle geslachten.
Uit het heilig Evangelie van onze Heer Jezus Christus volgens Matteüs 22,34-40.
In die tijd toen de Farizeeën vernamen dat Jezus de Sadduceeen de mond gesnoerd had, kwamen zij bijeen
en een van hen, een wetgeleerde, vroeg Hem om Hem op de proef te stellen:
'Meester, wat is het voornaamste gebod in de Wet?'
Hij antwoordde hem: 'Gij zult de Heer uw God beminnen met geheel uw hart, geheel uw ziel en geheel uw verstand.
Dit is het voornaamste en eerste gebod.
Het tweede, daarmee gelijkwaardig: Gij zult uw naaste beminnen als uzelf.
Aan deze twee geboden hangt heel de Wet en de Profeten.'
Lezing uit het boek Ruth 1,1.3-6.14b-16.22.
In de tijd dat de rechters het volk leidden, brak er een hongersnood uit in het land.
Een man Elimelech trok daarom met zijn vrouw, Noömi, en zijn twee zonen, Machlon en Kiljon,
weg uit Betlehem in Juda, om een tijdlang in de vlakte van Moab te gaan wonen.
Na enige tijd stierf Elimelech, de man van Noömi, en zij bleef achter met haar twee zonen.
Machlon en Kiljon trouwden allebei met een Moabitische vrouw. De naam van de ene vrouw was
Orpa, en die van de andere was Ruth. Nadat ze daar ongeveer tien jaar gewoond hadden,
stierven Machlon en Kiljon, en Noömi, bleef alleen achter,
zonder haar twee zonen en zonder haar man.
Toen Noömi in Moab hoorde, dat de Heer zich het lot van zijn volk had aangetrokken
en het weer te eten had, maakte ze zich samen met haar twee schoondochters gereed
om Moab te verlaten en terug te keren
Orpa kuste haar schoonmoeder vaarwel, maar Ruth week niet van haar zijde.
‘Kijk, je schoonzuster gaat terug naar haar volk en haar god,’ zei Noömi, ‘ga haar toch achterna!
Maar Ruth antwoordde: ‘Vraag me toch niet langer u te verlaten en terug te gaan, weg van u.
Waar u gaat, zal ik gaan, waar u slaapt, zal ik slapen; uw volk is mijn volk en uw God is mijn God.
Zo kwamen ze samen terug uit Moab, Noömi en haar schoondochter Ruth, de Moabitische.
Ze kwamen in Betlehem aan bij het begin van de gersteoogst.
Psalmen 146(145),5-6.7.8-9a.9bc-10.
Gelukkig wie hulp zoekt bij Jakobs God,
zijn hoop stelt op God de Heer;
op Hem die hemel en aarde gemaakt heeft,
de zee met al wat daar leeft.
Hij die trouw is tot in eeuwigheid,
recht doet Hij aan de verdrukten.
Brood geeft Hij aan de hongerigen,
De gevangenen bevrijdt Hij.
De ogen van de blinden opent de Heer,
gebrokenen richt Hij weer op.
De Heer bemint de rechtvaardigen,
de Heer behoedt de ontheemden.
De Heer geeft wees en weduwe steun,
maar zondaars laat Hij verdwalen.
De Heer is koning in eeuwigheid,
uw God, Sion, heerst over alle geslachten.
Uit het heilig Evangelie van onze Heer Jezus Christus volgens Matteüs 22,34-40.
In die tijd toen de Farizeeën vernamen dat Jezus de Sadduceeen de mond gesnoerd had, kwamen zij bijeen
en een van hen, een wetgeleerde, vroeg Hem om Hem op de proef te stellen:
'Meester, wat is het voornaamste gebod in de Wet?'
Hij antwoordde hem: 'Gij zult de Heer uw God beminnen met geheel uw hart, geheel uw ziel en geheel uw verstand.
Dit is het voornaamste en eerste gebod.
Het tweede, daarmee gelijkwaardig: Gij zult uw naaste beminnen als uzelf.
Aan deze twee geboden hangt heel de Wet en de Profeten.'