ZEVEN-EN-TWINTIGSTE ZONDAG DOOR HET JAAR
Uit de profeet Habakuk 1,2-3.2,2-4.
Hoelang moet ik nog roepen, Heer, terwijl Gij maar niet luistert? Hoelang moet ik de hemel nog geweld aandoen, terwijl Gij maar geen uitkomst brengt?
Waarom laat Gij mij onrecht lijden en ziet Gij die ellende maar aan? Waarom moet ik leven
te midden van geweld en verdrukking en waarom rijst er twist en moet men lijden onder tweedracht?
De Heer gaf mij antwoord: “Schrijf het visioen op, zet het duidelijk op schrift, zodat men het vlot kan lezen.
Want dit visioen - al wacht het de vastgestelde tijd nog af - hunkert niettemin naar zijn vervulling:
het vertelt geen leugen. Al blijft het ook uit, geef het wachten niet op, want komen doet het beslist en het komt niet te laat.
Bezwijken zal hij, die in zijn hart niet deugt; de rechtvaardige echter blijft leven door zijn trouw.”
Psalmen 95(94),1-2.6-7.8-9.
Komt, laat ons de Heer met gejubel begroeten,
juichen wij toe de Rots van ons heil.
Laat ons verschijnen voor Hem met een lofzang,
Hem met liederen eren.
Komt, laat ons aanbiddend ter aarde vallen,
neerknielen voor Hem die ons schiep.
Hij is onze God en wij zijn volk,
Hij is de herder en wij zijn kudde.
weest niet halsstarrig als eens in Meriba,
zoals in Massa in de woestijn;
Waar uw vaderen Mij wilden tarten
ofschoon zij mijn daden hadden gezien.
Uit de 2e brief van de heilige apostel Paulus aan Timoteüs 1,6-8.13-14.
Dierbare, vergeet dus niet het vuur aan te wakkeren van Gods genade die in u is door de oplegging van mijn handen.
Want God heeft ons niet een geest geschonken van vreesachtigheid,
maar een geest van kracht, liefde en bezonnenheid.
Schaam u dus niet van onze Heer te getuigen. Schaam u evenmin voor mij, zijn gevangene.
Draag uw deel in het lijden voor het evangelie, door de kracht van God,
Neem als richtsnoer de gezonde beginselen die gij uit mijn mond hebt vernomen,
en houd ze vast in het geloof en de liefde van Christus Jezus.
Bewaar de u toevertrouwde schat met de hulp van de heilige Geest die in ons woont.
Uit het heilig Evangelie van onze Heer Jezus Christus volgens Lucas 17,5-10.
In die tijd zeiden de apostelen zeiden tot de Heer: 'Geef ons meer geloof.'
De Heer antwoordde: 'Als ge een geloof had als een mosterdzaadje, zoudt ge tot die moerbeiboom zeggen:
Maak uw wortels los uit de grond en plant u in de zee, en hij zou u gehoorzamen.
Wie van u zal tot de knecht die hij in dienst heeft als ploeger of veehoeder bij diens thuiskomst van het land zeggen: Kom meteen aan tafel en tast toe?
Zal hij niet eerder zeggen: Maak mijn maaltijd klaar, omgord je en bedien mij terwijl ik eet en drink; daarna kun je zelf eten en drinken?
Moet hij die knecht soms dankbaar zijn, omdat hij heeft uitgevoerd wat hem is opgedragen?
Zo is het ook met u: wanneer ge alles hebt gedaan wat u opgedragen werd, zegt dan:
Wij zijn onnutte knechten; wij hebben alleen maar onze plicht gedaan.'
Uit de profeet Habakuk 1,2-3.2,2-4.
Hoelang moet ik nog roepen, Heer, terwijl Gij maar niet luistert? Hoelang moet ik de hemel nog geweld aandoen, terwijl Gij maar geen uitkomst brengt?
Waarom laat Gij mij onrecht lijden en ziet Gij die ellende maar aan? Waarom moet ik leven
te midden van geweld en verdrukking en waarom rijst er twist en moet men lijden onder tweedracht?
De Heer gaf mij antwoord: “Schrijf het visioen op, zet het duidelijk op schrift, zodat men het vlot kan lezen.
Want dit visioen - al wacht het de vastgestelde tijd nog af - hunkert niettemin naar zijn vervulling:
het vertelt geen leugen. Al blijft het ook uit, geef het wachten niet op, want komen doet het beslist en het komt niet te laat.
Bezwijken zal hij, die in zijn hart niet deugt; de rechtvaardige echter blijft leven door zijn trouw.”
Psalmen 95(94),1-2.6-7.8-9.
Komt, laat ons de Heer met gejubel begroeten,
juichen wij toe de Rots van ons heil.
Laat ons verschijnen voor Hem met een lofzang,
Hem met liederen eren.
Komt, laat ons aanbiddend ter aarde vallen,
neerknielen voor Hem die ons schiep.
Hij is onze God en wij zijn volk,
Hij is de herder en wij zijn kudde.
weest niet halsstarrig als eens in Meriba,
zoals in Massa in de woestijn;
Waar uw vaderen Mij wilden tarten
ofschoon zij mijn daden hadden gezien.
Uit de 2e brief van de heilige apostel Paulus aan Timoteüs 1,6-8.13-14.
Dierbare, vergeet dus niet het vuur aan te wakkeren van Gods genade die in u is door de oplegging van mijn handen.
Want God heeft ons niet een geest geschonken van vreesachtigheid,
maar een geest van kracht, liefde en bezonnenheid.
Schaam u dus niet van onze Heer te getuigen. Schaam u evenmin voor mij, zijn gevangene.
Draag uw deel in het lijden voor het evangelie, door de kracht van God,
Neem als richtsnoer de gezonde beginselen die gij uit mijn mond hebt vernomen,
en houd ze vast in het geloof en de liefde van Christus Jezus.
Bewaar de u toevertrouwde schat met de hulp van de heilige Geest die in ons woont.
Uit het heilig Evangelie van onze Heer Jezus Christus volgens Lucas 17,5-10.
In die tijd zeiden de apostelen zeiden tot de Heer: 'Geef ons meer geloof.'
De Heer antwoordde: 'Als ge een geloof had als een mosterdzaadje, zoudt ge tot die moerbeiboom zeggen:
Maak uw wortels los uit de grond en plant u in de zee, en hij zou u gehoorzamen.
Wie van u zal tot de knecht die hij in dienst heeft als ploeger of veehoeder bij diens thuiskomst van het land zeggen: Kom meteen aan tafel en tast toe?
Zal hij niet eerder zeggen: Maak mijn maaltijd klaar, omgord je en bedien mij terwijl ik eet en drink; daarna kun je zelf eten en drinken?
Moet hij die knecht soms dankbaar zijn, omdat hij heeft uitgevoerd wat hem is opgedragen?
Zo is het ook met u: wanneer ge alles hebt gedaan wat u opgedragen werd, zegt dan:
Wij zijn onnutte knechten; wij hebben alleen maar onze plicht gedaan.'