Dinsdag in week 14 door het jaar
Uit het boek Genesis 32,23-33.
In die dagen stond Jakob op, het was nog nacht, en stak de Jabbok over op een doorwaadbare plaats,
samen met zijn beide vrouwen, zijn twee bijvrouwen en zijn elf kinderen.
Nadat hij hen over de rivier had geholpen, bracht hij ook al zijn bezittingen naar de overkant.
Maar zelf bleef hij achter, helemaal alleen, en er worstelde iemand met hem totdat de dag aanbrak.
Toen de ander zag dat hij het niet van hem kon winnen, raakte hij Jakobs heup aan,
en daardoor raakte Jakobs heup tijdens die worsteling ontwricht.
Toen zei de ander: ‘Laat mij gaan, het wordt al dag.’
Maar Jakob zei: ‘Ik laat u niet gaan tenzij u mij zegent.’
De ander vroeg: ‘Hoe luidt je naam?’ ‘Jakob,’ antwoordde hij.
Daarop zei hij: ‘Voortaan zal je naam niet Jakob zijn maar Israël,
want je hebt met God en mensen gestreden en je hebt gewonnen.’
Jakob vroeg: ‘Zeg me toch hoe u heet.’ Maar hij kreeg ten antwoord:
‘Waarom vraag je naar mijn naam?’ Toen zegende die ander hem daar.
Jakob noemde die plaats Peniël, ‘want,’ zei hij, ‘ik heb oog in oog gestaan met God
en ben toch in leven gebleven.’
Zodra hij bij Peniël was overgestoken, zag hij de zon opkomen. Jakob liep mank.
Omdat de ander hem had aangeraakt bij de spier die boven het heupgewricht ligt, eten de Israëlieten de heupspier niet, tot op de dag van vandaag.
Psalmen 17(16),1.2-3.6-7.8b.15.
Luister, Heer, want mijn zaak is rechtvaardig,
let op mij luid geroep.
Wil mijn gebed aanhoren;
mijn lippen bedriegen U niet.
Van uw aanschijn gaat mijn oordeel uit,
uw ogen zien scherp;
Gij peilt mijn hart, doorzoekt het des nachts,
beproeft mij: maar iets verkeerds vindt Gij niet.
Nu roep ik U aan, want Gij zult mij verhoren,
Wend dus uw oor naar mij, hoor naar mijn stem.
toon mij de wonderen van uw trouw.
Redder van ieder die vlucht in uw hand.
Verberg mij in de schaduw van uw vleugels,
Ik ben rechtschapen en mag U aanschouwen,
Uw aanblik verzadigt mij als ik ontwaak.
Uit het heilig Evangelie van onze Heer Jezus Christus volgens Matteüs 9,32-38.
In die tijd bracht men Jezus een stomme die door de duivel bezeten was.
Zodra de duivel was uitgedreven, begon de stomme te spreken. De mensen zeiden vol verbazing: 'Nog nooit heeft men in Israël zo iets gezien.'
Maar de Farizeeën zeiden: 'De vorst der duivels stelt Hem in staat de duivels uit te drijven.'
Jezus ging rond door alle steden en dorpen, waar Hij onderricht gaf in hun synagogen en de Blijde Boodschap verkondigde van het Koninkrijk en alle ziekten en kwalen genas.
Bij het zien van die menigte mensen werd Hij door medelijden bewogen, omdat ze afgetobd neerlagen als schapen zonder herder.
Toen sprak Hij tot zijn leerlingen: 'De oogst is wel groot, maar arbeiders zijn er weinig.
Vraagt daarom de Heer van de oogst arbeiders te sturen om te oogsten.'
Uit het boek Genesis 32,23-33.
In die dagen stond Jakob op, het was nog nacht, en stak de Jabbok over op een doorwaadbare plaats,
samen met zijn beide vrouwen, zijn twee bijvrouwen en zijn elf kinderen.
Nadat hij hen over de rivier had geholpen, bracht hij ook al zijn bezittingen naar de overkant.
Maar zelf bleef hij achter, helemaal alleen, en er worstelde iemand met hem totdat de dag aanbrak.
Toen de ander zag dat hij het niet van hem kon winnen, raakte hij Jakobs heup aan,
en daardoor raakte Jakobs heup tijdens die worsteling ontwricht.
Toen zei de ander: ‘Laat mij gaan, het wordt al dag.’
Maar Jakob zei: ‘Ik laat u niet gaan tenzij u mij zegent.’
De ander vroeg: ‘Hoe luidt je naam?’ ‘Jakob,’ antwoordde hij.
Daarop zei hij: ‘Voortaan zal je naam niet Jakob zijn maar Israël,
want je hebt met God en mensen gestreden en je hebt gewonnen.’
Jakob vroeg: ‘Zeg me toch hoe u heet.’ Maar hij kreeg ten antwoord:
‘Waarom vraag je naar mijn naam?’ Toen zegende die ander hem daar.
Jakob noemde die plaats Peniël, ‘want,’ zei hij, ‘ik heb oog in oog gestaan met God
en ben toch in leven gebleven.’
Zodra hij bij Peniël was overgestoken, zag hij de zon opkomen. Jakob liep mank.
Omdat de ander hem had aangeraakt bij de spier die boven het heupgewricht ligt, eten de Israëlieten de heupspier niet, tot op de dag van vandaag.
Psalmen 17(16),1.2-3.6-7.8b.15.
Luister, Heer, want mijn zaak is rechtvaardig,
let op mij luid geroep.
Wil mijn gebed aanhoren;
mijn lippen bedriegen U niet.
Van uw aanschijn gaat mijn oordeel uit,
uw ogen zien scherp;
Gij peilt mijn hart, doorzoekt het des nachts,
beproeft mij: maar iets verkeerds vindt Gij niet.
Nu roep ik U aan, want Gij zult mij verhoren,
Wend dus uw oor naar mij, hoor naar mijn stem.
toon mij de wonderen van uw trouw.
Redder van ieder die vlucht in uw hand.
Verberg mij in de schaduw van uw vleugels,
Ik ben rechtschapen en mag U aanschouwen,
Uw aanblik verzadigt mij als ik ontwaak.
Uit het heilig Evangelie van onze Heer Jezus Christus volgens Matteüs 9,32-38.
In die tijd bracht men Jezus een stomme die door de duivel bezeten was.
Zodra de duivel was uitgedreven, begon de stomme te spreken. De mensen zeiden vol verbazing: 'Nog nooit heeft men in Israël zo iets gezien.'
Maar de Farizeeën zeiden: 'De vorst der duivels stelt Hem in staat de duivels uit te drijven.'
Jezus ging rond door alle steden en dorpen, waar Hij onderricht gaf in hun synagogen en de Blijde Boodschap verkondigde van het Koninkrijk en alle ziekten en kwalen genas.
Bij het zien van die menigte mensen werd Hij door medelijden bewogen, omdat ze afgetobd neerlagen als schapen zonder herder.
Toen sprak Hij tot zijn leerlingen: 'De oogst is wel groot, maar arbeiders zijn er weinig.
Vraagt daarom de Heer van de oogst arbeiders te sturen om te oogsten.'