Vijfde dag onder het Octaaf van Kerstmis
Uit de 1e brief van de apostel Johannes 2,3-11.
Vrienden, hoe weten wij dat wij God kennen? Er is maar één bewijs:
dat we ons houden aan zijn geboden.
Wie zegt dat hij Hem kent, maar zich niet houdt aan zijn geboden,
is een leugenaar; in zo iemand woont de waarheid niet.
Maar in een mens die Gods woord bewaart, heeft zijn liefde
werkelijk haar volmaaktheid bereikt; dan weten we zeker dat we 'in Hem' zijn.
Wie aanspraak maakt op verbondenheid met God, moet leven juist zoals Christus geleefd heeft.
Vrienden, ik leg u geen nieuw gebod op. Het is het oude gebod
dat gij altijd gehad hebt; het is de boodschap die gij vanaf het begin hebt gehoord.
Toch is het ook weer een nieuw gebod, en dat geldt van Christus maar ook van u,
want de duisternis gaat voorbij en het waarachtige licht schijnt reeds.
Wie zegt in het licht te zijn, maar zijn broeder haat, die is nog steeds in duisternis.
Wie zijn broeder liefheeft, blijft in het licht en hij komt niet ten val.
Maar wie zijn broeder haat is in duisternis. Hij tast in het donker
en weet niet waarheen zijn weg hem voert, want de duisternis heeft hem blind gemaakt.
Psalmen 96(95),1-2a.2b-3.5b-6.
Zingt voor de Heer een nieuw gezang,
zingt voor de Heer alle landen.
Zingt voor de Heer, prijst zijn Naam.
Verkondigt van dag tot dag dat Hij ons redt.
Meldt aan de naties zijn heerlijkheid,
zijn wonderdaden aan alle volken.
De Heer: Hij heeft de hemel gemaakt.
Glans en glorie gaan voor Hem uit,
macht en luister vullen zijn heiligdom.
Uit het heilig Evangelie van onze Heer Jezus Christus volgens Lucas 2,22-35.
Toen de tijd aanbrak, waarop Maria en het Kind volgens de Wet van Mozes gereinigd moesten worden,
brachten zijn ouders Jezus naar Jeruzalem om Hem aan de Heer op te dragen,
volgens het voorschrift van de Wet des Heren: Elke eerstgeborene van het mannelijk geslacht moet aan de Heer worden toegeheiligd,
en om volgens de bepaling van de Wet des Heren een offer te brengen, namelijk een koppel tortels of twee jonge duiven.
Nu leefde er in Jeruzalem een zekere Simeon, een wetgetrouw en vroom man,
die Israëls vertroosting verwachtte en de heilige Geest rustte op hem.
Hij had een godsspraak ontvangen van de heilige Geest dat de dood hem niet zou treffen, voordat hij de Gezalfde des Heren zou hebben aanschouwd.
Door de Geest gedreven was hij naar de tempel gekomen. Toen de ouders het kind Jezus daar binnenbrachten, om aan Hem het voorschrift der Wet te vervullen,
nam ook hij het kind in zijn armen en verkondigde Gods lof met de woorden:
'Uw dienaar laat gij, Heer, nu naar uw woord in vrede gaan:
mijn ogen hebben thans uw Heil aanschouwd,
dat Gij voor alle volken hebt bereid;
een licht dat voor de heidenen straalt, een glorie voor uw volk Israel.'
Zijn vader en moeder stonden verbaasd over wat van Hem gezegd werd.
Daarop sprak Simeon over hen een zegen uit en hij zei tot Maria, zijn moeder:
'Zie, dit kind is bestemd tot val of opstanding van velen in Israël, tot een teken dat weersproken wordt,
opdat de gezindheid van vele harten openbaar moge worden;
en uw eigen ziel zal door een zwaard worden doorboord.'
Uit de 1e brief van de apostel Johannes 2,3-11.
Vrienden, hoe weten wij dat wij God kennen? Er is maar één bewijs:
dat we ons houden aan zijn geboden.
Wie zegt dat hij Hem kent, maar zich niet houdt aan zijn geboden,
is een leugenaar; in zo iemand woont de waarheid niet.
Maar in een mens die Gods woord bewaart, heeft zijn liefde
werkelijk haar volmaaktheid bereikt; dan weten we zeker dat we 'in Hem' zijn.
Wie aanspraak maakt op verbondenheid met God, moet leven juist zoals Christus geleefd heeft.
Vrienden, ik leg u geen nieuw gebod op. Het is het oude gebod
dat gij altijd gehad hebt; het is de boodschap die gij vanaf het begin hebt gehoord.
Toch is het ook weer een nieuw gebod, en dat geldt van Christus maar ook van u,
want de duisternis gaat voorbij en het waarachtige licht schijnt reeds.
Wie zegt in het licht te zijn, maar zijn broeder haat, die is nog steeds in duisternis.
Wie zijn broeder liefheeft, blijft in het licht en hij komt niet ten val.
Maar wie zijn broeder haat is in duisternis. Hij tast in het donker
en weet niet waarheen zijn weg hem voert, want de duisternis heeft hem blind gemaakt.
Psalmen 96(95),1-2a.2b-3.5b-6.
Zingt voor de Heer een nieuw gezang,
zingt voor de Heer alle landen.
Zingt voor de Heer, prijst zijn Naam.
Verkondigt van dag tot dag dat Hij ons redt.
Meldt aan de naties zijn heerlijkheid,
zijn wonderdaden aan alle volken.
De Heer: Hij heeft de hemel gemaakt.
Glans en glorie gaan voor Hem uit,
macht en luister vullen zijn heiligdom.
Uit het heilig Evangelie van onze Heer Jezus Christus volgens Lucas 2,22-35.
Toen de tijd aanbrak, waarop Maria en het Kind volgens de Wet van Mozes gereinigd moesten worden,
brachten zijn ouders Jezus naar Jeruzalem om Hem aan de Heer op te dragen,
volgens het voorschrift van de Wet des Heren: Elke eerstgeborene van het mannelijk geslacht moet aan de Heer worden toegeheiligd,
en om volgens de bepaling van de Wet des Heren een offer te brengen, namelijk een koppel tortels of twee jonge duiven.
Nu leefde er in Jeruzalem een zekere Simeon, een wetgetrouw en vroom man,
die Israëls vertroosting verwachtte en de heilige Geest rustte op hem.
Hij had een godsspraak ontvangen van de heilige Geest dat de dood hem niet zou treffen, voordat hij de Gezalfde des Heren zou hebben aanschouwd.
Door de Geest gedreven was hij naar de tempel gekomen. Toen de ouders het kind Jezus daar binnenbrachten, om aan Hem het voorschrift der Wet te vervullen,
nam ook hij het kind in zijn armen en verkondigde Gods lof met de woorden:
'Uw dienaar laat gij, Heer, nu naar uw woord in vrede gaan:
mijn ogen hebben thans uw Heil aanschouwd,
dat Gij voor alle volken hebt bereid;
een licht dat voor de heidenen straalt, een glorie voor uw volk Israel.'
Zijn vader en moeder stonden verbaasd over wat van Hem gezegd werd.
Daarop sprak Simeon over hen een zegen uit en hij zei tot Maria, zijn moeder:
'Zie, dit kind is bestemd tot val of opstanding van velen in Israël, tot een teken dat weersproken wordt,
opdat de gezindheid van vele harten openbaar moge worden;
en uw eigen ziel zal door een zwaard worden doorboord.'