Donderdag in week 14 door het jaar
Uit het boek Genesis 44,18-21.23b-29.45,1-5.
Nu trad Juda naar voren, en sprak: Met uw verlof, heer! Laat uw dienaar een enkel woord tot mijn heer mogen spreken, zonder dat gij toornig wordt op uw dienaar; want gij zijt verheven als Farao!
Mijn heer heeft aan zijn dienaars gevraagd: "Hebt gij nog een vader of een broer?"
Wij hebben onzen heer toen geantwoord: "Wij hebben een ouden vader en een jongen broer, die hem op zijn oude dag is geboren. Zijn broer is dood, zijn moeder heeft hem alleen nog over, en hij is de lieveling van zijn vader".
Gij hebt toen tot uw dienaars gezegd: "Brengt hem naar mij toe, opdat ik hem met eigen ogen kan zien".
Maar gij hebt toen uw dienaars gedreigd: "Waagt het niet, mij onder de ogen te komen, als uw jongste broer niet met u mee komt".
Nadat wij dus waren teruggekeerd naar onzen vader, uw dienaar, hebben wij hem de woorden van onzen heer meegedeeld.
En toen onze vader beval: "Gaat weer wat levensmiddelen voor ons kopen"
hebben we geantwoord: "Zo kunnen we niet gaan! Alleen als onze jongste broer met ons meegaat, zullen we vertrekken; want we durven dien man niet meer onder de ogen komen, als onze jongste broeder ons niet vergezelt".
Toen sprak mijn vader, uw dienaar, tot ons: "Ge weet, dat mijn vrouw mij maar twee zonen heeft geschonken.
De een is van mij heengegaan; ik denk dat hij verscheurd is, want ik heb hem nooit meer gezien.
Als ge nu ook dezen van mij wegneemt, en hem een ongeluk overkomt, dan zoudt ge mijn grijze haren met kommer ten grave doen dalen".
Nu kon Josef zich voor al de omstanders niet langer bedwingen. Hij riep, dat allen zouden heengaan, zodat er niemand bij was, toen Josef zich aan zijn broeders bekend maakte.
Hij begon hardop te schreien, zodat de Egyptenaren en het hof van Farao het hoorden.
Hij zei tot zijn broers: Ik ben Josef! Leeft vader nog? Maar zijn broers waren niet in staat, hem te antwoorden; ze deinsden van schrik voor hem terug.
Maar Josef sprak tot zijn broers: Komt toch dichter bij me! En toen zij dit hadden gedaan, herhaalde hij: Ik ben Josef, uw broer, dien ge naar Egypte verkocht hebt.
Weest niet bedroefd en boos op uzelf, dat ge mij hierheen hebt verkocht. Neen, God heeft mij voor u uitgezonden, om uw leven te redden.
Psalmen 105(104),16-17.18-19.20-21.
De Heer zond een hongersnood over het land
en deed de broodstokken breken
Hij zond een enkele man voor hen uit
toen Jozef als slaaf verkocht werd
Zijn voeten werden met kluisters geboeid
zijn hals in een band van ijzer
totdat gebeurde wat hij had voorzegt
het woord van de Heer hem bevrijdde
De koning liet hem uit de kerker ontslaan,
de heerser der volken gaf hem de vrijheid
Hij stelde hem aan als heer van zijn huis,
beheerder van heel zijn have.
Uit het heilig Evangelie van onze Heer Jezus Christus volgens Matteüs 10,7-15.
In die tijd zei Jezus tot zijn leerlingen: Verkondigt op uw tocht:
Het Koninkrijk der hemelen is nabij.
Geneest zieken, wekt doden op, reinigt melaatsen en drijft duivels uit.
Voor niets hebt gij ontvangen, voor niets moet gij geven.
Tracht dus geen goud, zilver of koper te verwerven om er uw gordels mee te vullen.
Verschaft u ook geen reiszak voor onderweg, geen tweede onderkleed,
geen schoeisel of stok, want de arbeider is zijn onderhoud waard.
Als gij in een stad of in een dorp komt, onderzoekt dan wie waard is u te ontvangen,
en verblijft daar tot gij weer vertrekt.
Wanneer ge dat huis binnentreedt, brengt het uw vredegroet;
en wanneer het die waard is, moge uw vrede over dat huis komen,
maar wanneer het die niet waard is, dan kere uw vrede tot u terug.
Als men u ergens niet ontvangt en niet naar uw woorden luistert,
verlaat dan dat huis of die stad en schudt het stof van uw voeten.
Voorwaar, Ik zeg u: Op de oorlogsdag zal het voor het land van Sodom en Gomorra draaglijker zijn dan voor die stad.
Uit het boek Genesis 44,18-21.23b-29.45,1-5.
Nu trad Juda naar voren, en sprak: Met uw verlof, heer! Laat uw dienaar een enkel woord tot mijn heer mogen spreken, zonder dat gij toornig wordt op uw dienaar; want gij zijt verheven als Farao!
Mijn heer heeft aan zijn dienaars gevraagd: "Hebt gij nog een vader of een broer?"
Wij hebben onzen heer toen geantwoord: "Wij hebben een ouden vader en een jongen broer, die hem op zijn oude dag is geboren. Zijn broer is dood, zijn moeder heeft hem alleen nog over, en hij is de lieveling van zijn vader".
Gij hebt toen tot uw dienaars gezegd: "Brengt hem naar mij toe, opdat ik hem met eigen ogen kan zien".
Maar gij hebt toen uw dienaars gedreigd: "Waagt het niet, mij onder de ogen te komen, als uw jongste broer niet met u mee komt".
Nadat wij dus waren teruggekeerd naar onzen vader, uw dienaar, hebben wij hem de woorden van onzen heer meegedeeld.
En toen onze vader beval: "Gaat weer wat levensmiddelen voor ons kopen"
hebben we geantwoord: "Zo kunnen we niet gaan! Alleen als onze jongste broer met ons meegaat, zullen we vertrekken; want we durven dien man niet meer onder de ogen komen, als onze jongste broeder ons niet vergezelt".
Toen sprak mijn vader, uw dienaar, tot ons: "Ge weet, dat mijn vrouw mij maar twee zonen heeft geschonken.
De een is van mij heengegaan; ik denk dat hij verscheurd is, want ik heb hem nooit meer gezien.
Als ge nu ook dezen van mij wegneemt, en hem een ongeluk overkomt, dan zoudt ge mijn grijze haren met kommer ten grave doen dalen".
Nu kon Josef zich voor al de omstanders niet langer bedwingen. Hij riep, dat allen zouden heengaan, zodat er niemand bij was, toen Josef zich aan zijn broeders bekend maakte.
Hij begon hardop te schreien, zodat de Egyptenaren en het hof van Farao het hoorden.
Hij zei tot zijn broers: Ik ben Josef! Leeft vader nog? Maar zijn broers waren niet in staat, hem te antwoorden; ze deinsden van schrik voor hem terug.
Maar Josef sprak tot zijn broers: Komt toch dichter bij me! En toen zij dit hadden gedaan, herhaalde hij: Ik ben Josef, uw broer, dien ge naar Egypte verkocht hebt.
Weest niet bedroefd en boos op uzelf, dat ge mij hierheen hebt verkocht. Neen, God heeft mij voor u uitgezonden, om uw leven te redden.
Psalmen 105(104),16-17.18-19.20-21.
De Heer zond een hongersnood over het land
en deed de broodstokken breken
Hij zond een enkele man voor hen uit
toen Jozef als slaaf verkocht werd
Zijn voeten werden met kluisters geboeid
zijn hals in een band van ijzer
totdat gebeurde wat hij had voorzegt
het woord van de Heer hem bevrijdde
De koning liet hem uit de kerker ontslaan,
de heerser der volken gaf hem de vrijheid
Hij stelde hem aan als heer van zijn huis,
beheerder van heel zijn have.
Uit het heilig Evangelie van onze Heer Jezus Christus volgens Matteüs 10,7-15.
In die tijd zei Jezus tot zijn leerlingen: Verkondigt op uw tocht:
Het Koninkrijk der hemelen is nabij.
Geneest zieken, wekt doden op, reinigt melaatsen en drijft duivels uit.
Voor niets hebt gij ontvangen, voor niets moet gij geven.
Tracht dus geen goud, zilver of koper te verwerven om er uw gordels mee te vullen.
Verschaft u ook geen reiszak voor onderweg, geen tweede onderkleed,
geen schoeisel of stok, want de arbeider is zijn onderhoud waard.
Als gij in een stad of in een dorp komt, onderzoekt dan wie waard is u te ontvangen,
en verblijft daar tot gij weer vertrekt.
Wanneer ge dat huis binnentreedt, brengt het uw vredegroet;
en wanneer het die waard is, moge uw vrede over dat huis komen,
maar wanneer het die niet waard is, dan kere uw vrede tot u terug.
Als men u ergens niet ontvangt en niet naar uw woorden luistert,
verlaat dan dat huis of die stad en schudt het stof van uw voeten.
Voorwaar, Ik zeg u: Op de oorlogsdag zal het voor het land van Sodom en Gomorra draaglijker zijn dan voor die stad.