Zaterdag onder het octaaf van Pasen
Uit de Handelingen der apostelen 4,13-21.
In die dagen stonden de hogepriesters, de oudsten van het volk en de schriftgeleerden verbaasd toen zij de vrijmoedigheid van Petrus en Johannes zagen.
Omdat zij bovendien de genezen man bij hen zagen staan, wisten zij er niets tegen in te brengen.
Nadat zij hun gelast hadden het Sanhedrin te verlaten, pleegden zij met elkaar overleg
en zeiden: 'Wat moeten wij met die mensen doen? Het is duidelijk voor alle inwoners van Jeruzalem dat een onmiskenbaar wonderteken door hen is verricht. We kunnen dat niet loochenen.
Maar om te verhinderen dat het gerucht daarvan nog verder onder het volk verbreid wordt, zouden we hen met dreigementen moeten verbieden nog ooit met een beroep op die Naam tot enig mens te spreken.'
Toen riepen zij hen binnen en verboden hun nog ooit iets te zeggen of te leren met een beroep op Jezus' Naam.
Petrus en Johannes gaven hun echter ten antwoord: 'Oordeelt zelf, of het voor God te rechtvaardigen zou zijn als wij meer naar u luisterden dan naar God.
Het is voor ons onmogelijk niet te spreken over hetgeen wij gezien en gehoord hebben.'
Na hen nogmaals gedreigd te hebben, stelden zij hen in vrijheid, omdat ze, met het oog op het volk, niet wisten hoe ze hen moesten straffen, want allen verheerlijkten God om hetgeen er gebeurd was.
Psalmen 118(117),1a.14-15.16-18.19-21.
Brengt aan de Heer, want Hij is genadig.
Mijn kracht en mijn sterkte is de Heer,
Hij is het die mij verlost.
Nu klinkt er gejuich van feest en geluk
in alle tenten der vromen.
De Heer greep in met krachtige hand,
de hand van de Heer heeft mij opgericht
De hand van de Heer was machtig.
Ik zal niet sterven, maar blijven leven
en alom verhalen het werk van de Heer.
Geslagen, getuchtigd heeft mij de Heer,
maar niet ten dode gedoemd.
Maak open de poorten van de gerechtigheid,
daarbinnen wil ik de Heer gaan danken.
Dit is de poort van de Heer,
de vromen treden er binnen.
Ik dank U, dat Gij mij gehoord hebt,
dat Gij mij redding gebracht hebt.
Uit het heilig Evangelie van onze Heer Jezus Christus volgens Marcus 16,9-15.
Nadat Jezus in de vroege morgen van de eerste dag van de week verrezen was, verscheen Hij het eerst aan Maria Magdalena, uit wie Hij zeven duivels had uitgedreven.
Deze ging het vertellen aan hen die zijn metgezellen waren geweest en nu rouwden en weenden.
Maar toen die hoorden, dat Hij leefde en door haar gezien was, geloofden ze het niet.
Daarna verscheen Hij in een andere gedaante aan twee van hen, toen deze te voet op weg waren, naar buiten.
Nadat dezen teruggekeerd waren, vertelden ze het aan de overigen, maar zelfs zij werden niet geloofd.
Later verscheen Hij aan de elf, terwijl zij aan tafel aanlagen. Hij maakte hun een verwijt van hun hardnekkig ongeloof, omdat zij geen geloof hadden geschonken aan degenen die Hem gezien hadden, nadat Hij verrezen was.
Daarop sprak Hij tot hen: 'Gaat uit over de hele wereld en verkondigt het evangelie aan heel de schepping.
Uit de Handelingen der apostelen 4,13-21.
In die dagen stonden de hogepriesters, de oudsten van het volk en de schriftgeleerden verbaasd toen zij de vrijmoedigheid van Petrus en Johannes zagen.
Omdat zij bovendien de genezen man bij hen zagen staan, wisten zij er niets tegen in te brengen.
Nadat zij hun gelast hadden het Sanhedrin te verlaten, pleegden zij met elkaar overleg
en zeiden: 'Wat moeten wij met die mensen doen? Het is duidelijk voor alle inwoners van Jeruzalem dat een onmiskenbaar wonderteken door hen is verricht. We kunnen dat niet loochenen.
Maar om te verhinderen dat het gerucht daarvan nog verder onder het volk verbreid wordt, zouden we hen met dreigementen moeten verbieden nog ooit met een beroep op die Naam tot enig mens te spreken.'
Toen riepen zij hen binnen en verboden hun nog ooit iets te zeggen of te leren met een beroep op Jezus' Naam.
Petrus en Johannes gaven hun echter ten antwoord: 'Oordeelt zelf, of het voor God te rechtvaardigen zou zijn als wij meer naar u luisterden dan naar God.
Het is voor ons onmogelijk niet te spreken over hetgeen wij gezien en gehoord hebben.'
Na hen nogmaals gedreigd te hebben, stelden zij hen in vrijheid, omdat ze, met het oog op het volk, niet wisten hoe ze hen moesten straffen, want allen verheerlijkten God om hetgeen er gebeurd was.
Psalmen 118(117),1a.14-15.16-18.19-21.
Brengt aan de Heer, want Hij is genadig.
Mijn kracht en mijn sterkte is de Heer,
Hij is het die mij verlost.
Nu klinkt er gejuich van feest en geluk
in alle tenten der vromen.
De Heer greep in met krachtige hand,
de hand van de Heer heeft mij opgericht
De hand van de Heer was machtig.
Ik zal niet sterven, maar blijven leven
en alom verhalen het werk van de Heer.
Geslagen, getuchtigd heeft mij de Heer,
maar niet ten dode gedoemd.
Maak open de poorten van de gerechtigheid,
daarbinnen wil ik de Heer gaan danken.
Dit is de poort van de Heer,
de vromen treden er binnen.
Ik dank U, dat Gij mij gehoord hebt,
dat Gij mij redding gebracht hebt.
Uit het heilig Evangelie van onze Heer Jezus Christus volgens Marcus 16,9-15.
Nadat Jezus in de vroege morgen van de eerste dag van de week verrezen was, verscheen Hij het eerst aan Maria Magdalena, uit wie Hij zeven duivels had uitgedreven.
Deze ging het vertellen aan hen die zijn metgezellen waren geweest en nu rouwden en weenden.
Maar toen die hoorden, dat Hij leefde en door haar gezien was, geloofden ze het niet.
Daarna verscheen Hij in een andere gedaante aan twee van hen, toen deze te voet op weg waren, naar buiten.
Nadat dezen teruggekeerd waren, vertelden ze het aan de overigen, maar zelfs zij werden niet geloofd.
Later verscheen Hij aan de elf, terwijl zij aan tafel aanlagen. Hij maakte hun een verwijt van hun hardnekkig ongeloof, omdat zij geen geloof hadden geschonken aan degenen die Hem gezien hadden, nadat Hij verrezen was.
Daarop sprak Hij tot hen: 'Gaat uit over de hele wereld en verkondigt het evangelie aan heel de schepping.