Zaterdag in week 5 van de Veertigdagentijd
Uit de profeet Ezechiël 37,21-28.
Dit zegt God, de Heer: Ik haal de Israëlieten weg bij de volken waar ze terechtgekomen zijn, ik zal ze overal vandaan bijeenbrengen en ze naar hun land laten terugkeren.
Ik zal hen tot één enkel volk maken, in het land, op de bergen van Israël, en één koning zal over hen allen regeren. Zij zullen niet langer twee volken zijn, niet langer verdeeld zijn over twee rijken.
Zij zullen zich niet meer bezoedelen met hun afgoden, hun gruwelbeelden en al hun misdaden. Uit de trouweloosheden waaraan zij zich bezondigd hebben zal Ik hen verlossen en Ik zal hen reinigen, zodat zij mijn volk zijn en Ik hun God.
Dan zal mijn dienaar David koning over hen zijn, zij zullen allen één herder hebben. Zij zullen leven volgens mijn geboden en mijn wetten werkelijk onderhouden.
Zij zullen wonen in het land, dat Ik mijn dienaar Jakob gegeven heb, het land waar hun vaderen gewoond hebben, zij en hun kinderen en hun kleinkinderen zullen daar voor altijd wonen, en mijn dienaar David zal voor altijd hun vorst zijn.
Ik zal met hen een verbond van vrede sluiten: een altijddurend verbond zal het zijn. Ik zal hun een woonplaats geven, Ik zal hen talrijk maken en mijn heiligdom voor altijd onder hen vestigen.
Mijn woning zal bij hen zijn.
Zo zullen de heidenvolken weten, dat Ik, de Heer, Israël heilig maak, doordat mijn heiligdom voor altijd onder hen is.”
Uit profeet Jeremia 31,10.11-12ab.13.
Volken, hoor het woord van de Heer
geeft er bericht van op verre kusten.
Hij die Israël eens verstrooid,
zal het verzamelen zal het behoeden
zoals een herder zijn kudde.
Jakob zal worden bevrijd door de Heer
los uit de greep van hen die hen roofde
Juichend betreden zij de Sion weer
zetten zich neer waar de Heer hen zegent.
Meisjes dansen samen een vreugdedans
samen met de jongens en grijaards
Dan breng Ik vreugde in plaats van rouw
troost en blijdschap na al hun droefheid
Uit het heilig Evangelie van onze Heer Jezus Christus volgens Johannes 11,45-56.
Vele Joden, die naar Maria waren gekomen en zagen wat Jezus gedaan had, geloofden in Hem.
Enigen van hen gingen echter naar de Farizeeën om hun te vertellen wat Jezus gedaan had.
De hogepriesters en Farizeeën belegden daarop een zitting van het Sanhedrin en zeiden: 'Wat doen we?' Want die man verricht veel wonderen.
Als wij Hem zijn gang laten gaan, zullen ze allemaal in Hem geloven. Dan zullen de Romeinen komen en met de heilige plaats ook ons volk wegvagen.'
Maar een van hen, Kajafas, die in dat jaar hogepriester was, zei hun: 'Gij begrijpt er niets van;
ge denkt er niet aan, dat het beter voor u is, dat er een mens voor het volk sterft dan dat het hele volk ten onder gaat.'
Dat zei hij niet uit zichzelf, maar als hogepriester in dat jaar profeteerde hij, dat Jezus zou sterven voor het volk,
en niet voor het volk alleen, maar ook om de verstrooide kinderen van God samen te brengen.
Van die dag af waren ze besloten Hem te doden.
Jezus bewoog zich daarom niet meer openlijk onder de Joden, maar vertrok vandaar naar de streek bij de woestijn, en wel naar de stad Efraim, waar Hij met zijn leerlingen verbleef.
Toen echter het paasfeest van de Joden op handen was, gingen velen uit die streek voor Pasen naar Jeruzalem om zich te reinigen.
Ze zochten naar Jezus en zeiden tot elkaar, terwijl ze in de tempel stonden: 'Wat dunkt u? Zou Hij niet naar het feest komen?'
Uit de profeet Ezechiël 37,21-28.
Dit zegt God, de Heer: Ik haal de Israëlieten weg bij de volken waar ze terechtgekomen zijn, ik zal ze overal vandaan bijeenbrengen en ze naar hun land laten terugkeren.
Ik zal hen tot één enkel volk maken, in het land, op de bergen van Israël, en één koning zal over hen allen regeren. Zij zullen niet langer twee volken zijn, niet langer verdeeld zijn over twee rijken.
Zij zullen zich niet meer bezoedelen met hun afgoden, hun gruwelbeelden en al hun misdaden. Uit de trouweloosheden waaraan zij zich bezondigd hebben zal Ik hen verlossen en Ik zal hen reinigen, zodat zij mijn volk zijn en Ik hun God.
Dan zal mijn dienaar David koning over hen zijn, zij zullen allen één herder hebben. Zij zullen leven volgens mijn geboden en mijn wetten werkelijk onderhouden.
Zij zullen wonen in het land, dat Ik mijn dienaar Jakob gegeven heb, het land waar hun vaderen gewoond hebben, zij en hun kinderen en hun kleinkinderen zullen daar voor altijd wonen, en mijn dienaar David zal voor altijd hun vorst zijn.
Ik zal met hen een verbond van vrede sluiten: een altijddurend verbond zal het zijn. Ik zal hun een woonplaats geven, Ik zal hen talrijk maken en mijn heiligdom voor altijd onder hen vestigen.
Mijn woning zal bij hen zijn.
Zo zullen de heidenvolken weten, dat Ik, de Heer, Israël heilig maak, doordat mijn heiligdom voor altijd onder hen is.”
Uit profeet Jeremia 31,10.11-12ab.13.
Volken, hoor het woord van de Heer
geeft er bericht van op verre kusten.
Hij die Israël eens verstrooid,
zal het verzamelen zal het behoeden
zoals een herder zijn kudde.
Jakob zal worden bevrijd door de Heer
los uit de greep van hen die hen roofde
Juichend betreden zij de Sion weer
zetten zich neer waar de Heer hen zegent.
Meisjes dansen samen een vreugdedans
samen met de jongens en grijaards
Dan breng Ik vreugde in plaats van rouw
troost en blijdschap na al hun droefheid
Uit het heilig Evangelie van onze Heer Jezus Christus volgens Johannes 11,45-56.
Vele Joden, die naar Maria waren gekomen en zagen wat Jezus gedaan had, geloofden in Hem.
Enigen van hen gingen echter naar de Farizeeën om hun te vertellen wat Jezus gedaan had.
De hogepriesters en Farizeeën belegden daarop een zitting van het Sanhedrin en zeiden: 'Wat doen we?' Want die man verricht veel wonderen.
Als wij Hem zijn gang laten gaan, zullen ze allemaal in Hem geloven. Dan zullen de Romeinen komen en met de heilige plaats ook ons volk wegvagen.'
Maar een van hen, Kajafas, die in dat jaar hogepriester was, zei hun: 'Gij begrijpt er niets van;
ge denkt er niet aan, dat het beter voor u is, dat er een mens voor het volk sterft dan dat het hele volk ten onder gaat.'
Dat zei hij niet uit zichzelf, maar als hogepriester in dat jaar profeteerde hij, dat Jezus zou sterven voor het volk,
en niet voor het volk alleen, maar ook om de verstrooide kinderen van God samen te brengen.
Van die dag af waren ze besloten Hem te doden.
Jezus bewoog zich daarom niet meer openlijk onder de Joden, maar vertrok vandaar naar de streek bij de woestijn, en wel naar de stad Efraim, waar Hij met zijn leerlingen verbleef.
Toen echter het paasfeest van de Joden op handen was, gingen velen uit die streek voor Pasen naar Jeruzalem om zich te reinigen.
Ze zochten naar Jezus en zeiden tot elkaar, terwijl ze in de tempel stonden: 'Wat dunkt u? Zou Hij niet naar het feest komen?'